Dąbrovia w swoim pierwszym meczu ligowym w sezonie 2011/2012 zremisowała z Tarnowską Iskrą 2:2 (0:0) i taki wynik został zapisany w tabeli rozgrywek ligowych. Ponieważ jednak był to równocześnie mecz I rundy PP Tarnów – potrzebne było rozstrzygnięcie w rzutach karnych. Tutaj piłkarze Dąbrovii okazali się słabsi, przegrali 2:4.

Bramki w regulaminowym czasie gry strzelali dla Dąbrovii: Arkadiusz Chwałek oraz Mateusz Rzepka, zaś dla Iskry – Janusz Syrowy i Robert Gajda

Zapraszamy do obejrzenia filmowego skrótu z drugiej połowy tego spotkania i rzutów karnych.

 
Prezentujemy Lunapark – drugi z utworów, zagranych przez Suchy Chleb Dla Konia podczas koncertu finałowego tegorocznych „Dni Dąbrowy”.

Zespół wystąpił jako support przed gwiazdą wieczoru – Korą. Wkrótce zaprezentujemy także inne utwory ScHDK z tego koncertu.

Od 1 sierpnia przystanek autobusowy w stronę Tarnowa z ulicy Grunwaldzkiej przeniesiono na ulicę B. Joselewicza obok budynku Starostwa. Po kilkudniowej dezorganizacji (przewoźnicy jeździli starą trasą)  sytuacja – zdaniem urzędników – powoli się stabilizuje.

Busy w kierunku Tarnowa odjeżdżają sprzed budynku Starostwa. Pasażerowie mogą już swobodnie z niego korzystać bez obawy, że bus nie przyjedzie.Na przystanku przy ul. Grunwaldzkiej zamieszczono informację, że miejsce odjazdu busów jest przeniesione.

Wielu podróżnych nie akceptuje jednak nowej sytuacji.

Przeczytaj także:

To nie żart. Ogromne, egzotyczne ptaszysko naprawdę odwiedziło Małopolskę. W miejscowości Dąbrowica (gm. Szczucin) zauważył sępa płowego
 na kominie opuszczonego domu otoczonego polami zbóż Mateusz Twaróg, który opowiedział nam o swoim niezwykłym znajomym…

Głównego bohatera tym razem nie udało nam się sfilmować, ale nie tracimy nadziei …

Prezentujemy Telefony – pierwszy z utworów, zagranych przez Suchy Chleb Dla Konia podczas koncertu finałowego tegorocznych „Dni Dąbrowy”. Zespół wystąpił jako support przed gwiazdą wieczoru – Korą. Wkrótce udostępnimy pozostałe utwory ScHDK z tego koncertu.

Tym razem kilka słów o amerykańskim zespole Goo Goo Dolls. Interesująca kariera, trwająca już 25 lat, od lat około 9. jest jednak jazdą po równi pochyłej.

W Stanach niezwykle popularni, w Polsce niezmiennie kojarzeni głównie z jednym utworem.

Pretekstem do napisania tego artykułu jest wydana pod koniec 2010 roku płyta „Something for the rest of us”. Nad samą płytą rozwodzić się jednak wiele nie będę, bo nie ma nad czym. Jej odsłuchiwanie (podobnie zresztą jak poprzedniej) boli tym bardziej, że do tego zespołu mam ogromny sentyment. A jeśli dodać do tego utwory, które zespół ma na swoim koncie, dojdziemy do przykrego wniosku, że ekipie Goo Goo Dolls najzwyczajniej brakuje już i pomysłów i energii.

9 lipca 1946 roku urodził się Bon Scott – pierwszy wokalista zespołu AC/DC. Co by nie pisać o tym szalonym rockandrollowcu, był postacią ważną. Był facetem, który bardzo mocno pomógł kapeli w osiągnięciu rockowego panteonu, a dla wielu fanów pozostał legendą do dziś.

W latach 1976-1978 sporo słuchałem AC/DC, ba, chętnie udostępniałem moje szpulowe nagrania wszystkim, którzy tę kapelę chcieli poznać szerzej. Pamiętam, że moim ulubionym numerem był wówczas The Jack z płyty High Voltage, choć oczywiście kawałek Whole Lotta Rosie porywał mnie swoim wulkanicznym wykopem.

Był nieprzeciętnym, uwielbianym przez kobiety wszechstronnie utalentowanym artystą. Był twórcą, który nie tylko wśród rockmanów uchodził za erudytę.

Był, jak chcieli niektórzy „Dionizosem zrodzonym z piany morskiej”. Był też ćpunem, alkoholikiem i nieprzewidywalnym, nieznośnym bachorem. Zmarł 3 lipca 1971 roku w Paryżu.

29 .06.2011r. Na krytej pływalni  w Dąbrowie Tarnowskiej   zostały przeprowadzone po raz pierwszy ćwiczenia służb ratownictwa wodnego i medycznego .

W tym dniu Kościół Katolicki  obchodzi  święto Piotra, który jest patronem WOPR-u. Święto Ratowników Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego było świetną okazją do przeprowadzenia ćwiczeń, które propagują idee ratowania życia ludzkiego.

Dziś (poniedziałek, 27.06) w programie 1. TVP o godz. 20.20 wyemitowany zostanie film Janusza Majewskiego „C. K. Dezerterzy”. Do jego obejrzenia zachęca krytyk filmowy, Łukasz Maciejewski.

Jest rok 1918. Do małego garnizonu, gdzieś na węgierskiej prowincji, przybywa nowy zastępca dowódcy – porucznik von Nogay. To typ fanatyka i sadystycznego służbisty. Jego zadaniem jest przekształcenie wielonarodowościowej zbieraniny dekowników w zdyscyplinowane wojsko cesarsko-królewskie. Szczególną uwagę zwraca na pięciu zawadiaków: Polaka, Czecha, Żyda, Węgra i Włocha, którzy przygotowują plan ucieczki.