WIELKI PIĄTEK

Krzyż, rozważanie Męki Pańskiej, pokuta i umartwienie oraz Grób Pański. To cztery rzeczywistości, które charakteryzują Wielki Piątek – drugi dzień Triduum Paschalnego. Warto zatrzymać się choć na chwilę o godz. 15:00, aby uczcić moment śmierci Jezusa.

W tym dniu nie jest odprawiana Msza św, a w kościołach sprawowana jest niepowtarzalna liturgia Męki Pańskiej. Ołtarz pozostaje bez kwiatów, świeczników, obrusu i krzyża. Kapłani ubrani w czerwone stuły (lub jeden kapłan ubrany w czerwone szaty mszalne) uczestniczą w liturgii.

Asysta wchodzi w ciszy, przy zgaszonych świecach, bez żadnego śpiewu. Przed ołtarzem celebrans i asysta przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej poleca się Bogu Kościół i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są modlitwy o jedność chrześcijan, prośba za niewierzących i za Żydów.

Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem krzyż wnosi się przed ołtarz w procesji ze świecami, tak jak normalnie niesie się Najświętszy Sakrament. Odsłaniając stopniowo ramiona krzyża celebrans śpiewa trzykrotnie: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają „Pójdźmy z pokłonem”. Po liturgii Krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on w tym dniu najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po adoracji Krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii.

Ostatnia część liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem. Cały wystrój tej kaplicy ma kierować uwagę na Ciało Pańskie. W wielu kościołach przez całą noc trwa adoracja.