Dzisiaj:
Sobota, 23 listopada 2024 roku
Adela, Erast, Felicyta, Klemens, Klementyn, Orestes, Przedwoj

ŚP. KS. PRAŁAT JÓZEF POREMBA

23 listopada 2020 | komentarzy 5

Pisząc o ks. prałacie Józefie Porembie, zastanawiałam się od jakich słów rozpocząć.

Na pewno należał do najważniejszych ludzi związanych z Dąbrową Tarnowską i znalazł się w gronie najlepszych proboszczów w Polsce. Mógłby być dumnym, chodzącym z wysoko podniesioną głową duszpasterzem, a do końca pozostał skromnym i życzliwym człowiekiem.

Urodził się 16 marca 1938 r. we wsi Kamionka Wielka w dawnym powiecie sądeckim. W 1945 r. rozpoczął edukację, zostając od razu uczniem drugiej klasy szkoły podstawowej. Do I Komunii Św. przystąpił 9 czerwca 1946 r., a sakrament bierzmowania przyjął 5 lat później, 4 czerwca 1951r. W tym też roku rozpoczął naukę w nowosądeckim Liceum Ogólnokształcącym. Po maturze, w 1955 r., wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Na wybór drogi życiowej przyszłego dąbrowskiego proboszcza duży wpływ wywarł rodzinny dom, w szczególności mama – osoba głęboko wierząca i pobożna oraz jej brat, ks. Antonii Michalik. Po otrzymaniu święceń kapłańskich 29 czerwca 1961r.  ks. Józef Poremba pracował w parafiach: Borzęcin, Tarnów (parafia św. Józefa i Matki Bożej Fatimskiej), a 5 października 1971 r. objął urząd proboszcza parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata w Starych Żukowicach.

Do Dąbrowy Tarnowskiej przybył w 1980 r. 11 czerwca tegoż roku został mianowany administratorem parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej, a 29 lipca jej proboszczem.

W parafii tej jego duszpasterska posługa trwała ponad 40 lat, a przez 28 lat pełnił ją jako głowa tutejszego kościoła. 12 lat temu w 2008 r., przeszedł na zasłużoną emeryturę. Przez cały czas przykładem swojej osoby pokazywał, jak postępować i żyć w zgodzie z chrześcijańskim oraz uniwersalnym systemem wartości. Sprawował także obowiązki dziekana dekanatu Dąbrowa Tarnowska.

Należy powiedzieć, że dla Dąbrowy – zarówno parafii, jak i miasta – zrobił bardzo dużo, a miejscowość zawsze nazywał „swoim miastem”.

Będąc proboszczem wybudował m.in. Hospicjum im. Św. Brata Alberta Chmielowskiego (zakończenie budowy 1999 r.), w którym znajduje się także Dom Opieki Społecznej, Ochronkę dla dzieci (1993 r.), kaplice: koło cmentarza parafialnego, w Oleśnicy i w Brniku oraz dokończył budowę budynku katechetycznego.

Od 1982 r. trwały także prace wykończeniowe „nowego kościoła” pw. NMP Szkaplerznej. Na cmentarzu parafialnym –  z  jego inicjatywy- zrobiono ogrodzenie wraz z alejkami dla odwiedzających groby.

Ale to nie wszystkie zasługi śp. ks. Józefa. Wokół kościoła, wspomnianej powyżej „nowej” świątyni, za jego proboszczowania wykonano ogrodzenie i 15 kaplic różańcowych, wokół położono kostkę brukową oraz wybudowano nowe schody.

Również oba dąbrowskie kościoły zostały odnowione, a tzw. „stary”, czyli zabytkowy pw. Wszystkich Świętych znajdujący się na Szlaku Architektury Drewnianej objęto programem przeciwpożarowym i oświetlono.

W 1998 r. jako proboszcz parafii uruchomił dla ubogich jadłodajnię „Betania” i zainicjował akcję „Kilo” polegającą na zbiórce darów żywnościowych dla najuboższych. Kolejnymi inwestycjami były: rozebranie starej plebanii przy „starym” kościele i dobudowa kolejnych 5 kapliczek różańcowych – Tajemnic Światła.

 Ks. prałat inwestował nie tylko w rzeczy materialne, ale także w ludzi, w tym młodych. Stworzył Parafialny Ośrodek Sportu i Rekreacji im. 25-lecia Pontyfikatu Papieża Jana Pawła II, świetlicę terapeutyczną dla dzieci oraz zapoczątkował działalność Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Młodych udało się również przekonać do wolontariatu w Hospicjum, na którego rzecz organizowany był przez wiele lat, rok rocznie, 15 sierpnia Wielki Festyn Charytatywny oraz pikniki rodzinne.

Ks. prałat Józef Poremba na zadane przeze mnie kilkanaście lat temu pytanie: jak zachęcić młodych ludzi do aktywnej działalności społecznej, odpowiedział, iż jest to problem bardzo złożony i nie ma jednoznacznej odpowiedzi.

Wpływa na to przede wszystkim wychowanie rodzinne od najmłodszych lat w duchu miłości i poświęcenia, duszpasterze oraz liderzy młodzieżowych grup, potrafiący zapalić młode pokolenie do czynu w duchu Ewangelii Chrystusowej. Dodał, że kapłani powinni mieć głęboką wiarę, wyjątkową miłość do drugiego człowieka oraz szczególny charyzmat (młodzieżowy).

Ks. prałat Józef Poremba uważał, że jednym z największych problemów mieszkańców Dąbrowy Tarnowskiej i jej okolic jest brak stałej pracy z wynagrodzeniem mogącym zapewnić godziwy byt rodziny. Bolał, iż duży procent osób w celach zarobkowych wyjeżdża za granicę rozstając się, czasem na bardzo długo, z rodziną. Twierdził, że emigracja nie rozwiąże problemu bezrobocia, a rozłąki małżeństw, rodzin ujemnie wpływają na trwałość i świętość rodziny.

Ks. prałat również zawsze umiał – i chciał –  wysłuchać, pocieszyć, doradzić, starając się jak najwięcej zrobić dla swoich parafian. Był osobą (w dzisiejszych czasach bardzo rzadko spotykaną) obdarzoną niezwykłą skromnością i wrażliwością na krzywdę bliźniego. Współczuł wszystkim, których dotknęło coś złego. Przed kilku laty, gdy w Dąbrowie urodził się chłopiec bez rąk i nóg, to właśnie proboszcz zorganizował tzw. parafiadę, z której dochód przeznaczono dla rodziny.

Prałat Józef Poremba został  także wybrany jednym z najlepszych zwierzchników parafii w kraju. W 2005 r. znalazł się w gronie 12 równorzędnych laureatów III edycji plebiscytu na Proboszcza Roku, wyłonionych z ponad 500 zgłoszeń. Organizatorem konkursu była Katolicka Agencja Informacyjna oraz 2 program TVP. Parafianie opisywali działalność swoich duszpasterzy, a następnie odpowiednie jury sprawdzało i dokonywało oceny pracy duszpasterskiej, charytatywnej oraz społecznej.

Za całokształt działalności ks. prałat Poremba w 2009 r. otrzymał też inne ważne wyróżnienie, został odznaczony przez Stolicę Apostolską wyniesieniem do godności Prałata Honorowego Jego Świątobliwości. Nagrodzono go za działalność na rzecz Kościoła Powszechnego – podobny tytuł w diecezji tarnowskiej posiadało wtedy tylko kilkunastu kapłanów.

Wcześniej, bo w 1971 r. otrzymał diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale (wyróżnienie nadawane przez biskupa, nadające m.in. odznaczonemu kapłanowi tytuł kanonika), a dziewięć lat później (1980 r.) diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto (godność honorowa przyznawana kapłanom rzymskokatolickim). W 1991 r. został obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.

Otrzymał również odznaczenia i wyróżnienia od władz świeckich. W 2000 r. uchwalą Rady Miejskiej został honorowym obywatelem Gminy Dąbrowa Tarnowska (oprócz niego jego posiadaczką była Polka mieszkająca w Kanadzie, będąca  wielką przyjaciółką tutejszej ziemi).

Ś.p. prałat Józef Poremba został także laureatem Nagrody Honorowej Zarządu Województwa Małopolskiego Amicus Hominum za 2009 r. oraz otrzymał Złoty Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta RP w 2011 r. O byłym dąbrowskim proboszczu wydany został specjalny album poświęcony zarówno jemu, jak i jego duszpasterskiej pracy, oraz nagrano film. Jeszcze do niedawna był również kapelanem w Hospicjum i aktywnie uczestniczył w życiu parafii.

Ksiądz prałat Józef Poremba w 2008 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Oficjalnie pożegnał się z parafianami 10 sierpnia wygłoszonym ostatnim kazaniem, jako proboszcz tutejszego kościoła. Wtedy też odprawiona została specjalna uroczysta Msza św. Mniej oficjalnie ks. Józef Poremba zrobił to 5 dni później, 15 sierpnia na V Wielkim Festynie Parafialnym, organizowanym na rzecz dąbrowskiego Hospicjum im. Świętego Brata Alberta Chmielowskiego. Dyrektorka placówki Urszula Mróz w obecności ówczesnego starosty powiatu dąbrowskiego Wiesława Krajewskiego oraz burmistrza miasta i gminy Stanisława Początka podziękowała ks. prałatowi Porembie za wszystko, co zrobił dla tutejszej ziemi, ludzi, a zwłaszcza za stworzenie Hospicjum. Kapłan otrzymał wielki bukiet czerwonych róż oraz tort z okazji małego, bo pięcioletniego, jubileuszu Wielkiego Festynu Parafialnego. Najbardziej wzruszającym momentem były chwile, gdy wszyscy obecni na festynie wstali ze swoich miejsc i wspólnie odśpiewano „Barkę” – ukochaną pieśń św. Jana Pawła II, a później na koniec „100 lat” dla odchodzącego proboszcza. On natomiast, wyraźnie poruszony, uśmiechnął się i podziękował za przybycie, życzenia, śpiew.

W 2018r. ks. prałat Józef Poremba obchodził Jubileusz 80. urodzin. Uroczystości z tej okazji odbyły się 17 marca. Została odprawiona specjalna Msza św., podczas której dąbrowianie podziękowali zasłużonemu Jubilatowi za 38 lat jego obecności pośród nich oraz 57 kapłaństwa. W Eucharystii uczestniczyło kilkudziesięciu kapłanów, w tym kolegów z roku ks. prałata Józefa i pracujących wcześniej w Dąbrowie Tarnowskiej. Mszy św. przewodniczył bliski kolega ks. prałata Józefa Poremby, ks. bp. Władysław Bobowski i obecny proboszcz parafii, ks. Stanisław Cyran. Oprócz dąbrowian w uroczystości uczestniczyły: poczty sztandarowe stowarzyszeń parafialnych, Cechu Rzemiosł Różnych, Jednostki Strzeleckiej JS-2083, władze samorządowe i Poseł na Sejm RP Wiesław Krajewski. W homilii ks. bp. Władysław Bobowski zwrócił uwagę,  że kapłaństwo stanowi „przedłużenie rąk Chrystusa i jest pomostem między niebem a ziemią – to święty dar”. Zachęcał również do modlitwy za kapłanów i o nowe powołania. Podziękował Jubilatowi i wyraził wdzięczność Bogu za dar jego życia i kapłaństwa. Na zakończenie Mszy św. głos zabrał ks. prałat Józef, kierując ciepłe słowa w stronę wiernych i duszpasterzy za obecność w tym ważnym dla niego dniu oraz okazywaną życzliwość.

Anna Hudyka

 


Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami Internautów. Administrator portalu nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Jeżeli którykolwiek z komentarzy łamie regulamin - zawiadom nas o tym (elstertv@gmail.com).

Komentarze

  1. 24 listopada 2020 o 17:32
    Barbara :
    Bogu niech będą dzięki za takiego kapłana. Pozostawił nam nadzieję, której drogą jest uczciwość ,skromność i pomocna dłoń każdemu kto jej potrzebuje.
    VA:F [1.9.20_1166]
    Ocena: +26 (w sumie : 34)
  2. 25 listopada 2020 o 11:16
    Mieszkaniec :
    Mieszańcy Dąbrowy T. Proponuję by nadać ul. Ks.Józefa Poreby zamiast ul. Zamkowa . Tak wieki człowiek, kapłan , za całe dobro zasłużył na to . Co wy na to ?
    VA:F [1.9.20_1166]
    Ocena: +3 (w sumie : 35)
  3. 26 listopada 2020 o 22:47
    karakan :
    Zawsze byłem daleko od kościoła. Ksiądz Józef był dla mnie zwykłym człowiekiem. Zwykłym ale wyjątkowym. Rozmawiałem z nim kilka razy. Mówiłem mu dzień dobry. Odpowiadał pochwalony. Odeszła z nim lepsza część kościoła. Pomysł ze zmianą nazwy ulicy? Myślę że w swojej skromności źle by się z tym czuł .
    VA:F [1.9.20_1166]
    Ocena: +10 (w sumie : 10)
  4. 28 listopada 2020 o 08:37
    Parafianin :
    Wielu zawdzięcza Mu wiele... R.I.P.
    VA:F [1.9.20_1166]
    Ocena: 0 (w sumie : 2)
  5. 28 listopada 2020 o 20:11
    Kaja :
    Żył wśród nas realizując słowa psalmu 119 jako ten ,który ,,chodził drogą prostą postępując według prawa Pańskiego".Jego odejście to nieodżałowana strata ,będziemy Go nosić w swoim sercu i swojej pamięci na zawsze.Wszyscy , którzy Go znaliśmy mogliby opowiedzieć swoją własną historię spotkań z księdzem Prałatem .Był Proboszczem , który łączył ,a nie dzielił.Domknęła się Księga Życia śp.księdza Józefa.Ślady Jego duszpasterskiej pracy pozostaną w naszych sercach na zawsze.Pamiętajmy ,że pogrzeb to swego rodzaju lekcja, ale i zadanie, które nam żywym pozostało jeszcze odrobić.
    VA:F [1.9.20_1166]
    Ocena: 0 (w sumie : 2)

Skomentuj (komentując akceptujesz regulamin)