Gry i zabawy interakcyjne

Chciałabym dziś polecić Państwu cykl książek, których autorem jest Klaus W. Vopel, autor wielu pozycji dla rodziców, wychowawców i nauczycieli, dotyczących kreatywnego rozwoju dziecka. „Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży”, na które składa się cztery części dotyczą interakcji, czyli relacji międzyludzkich, w których każdy z nas, na każdym etapie swojego życia uczestniczy.

Sam autor w ten oto sposób zachęca nas do lektury książek: „Interakcja to współdziałanie i współpraca, to bycie razem! Całe nasze życie polega na tym, że jesteśmy z kimś, że od kogoś zależymy i że także nasze działanie wpływa na inne osoby. Tak jest w dzieciństwie, w domu rodzinnym, w szkole, potem w pracy, we wszystkich związkach i relacjach. Nie jesteśmy samotnymi wysepkami i to jest piękne… Ale żeby na tych zaludnionych wyspach było miło i przyjaźnie, trzeba nauczyć się siebie i innych, a wesołe gry i zabawy są najlepszym sposobem doświadczenia rozmaitych interakcji”.

Każda z książek zawiera nieco teorii- Klaus W. Vopel przedstawia przede wszystkim znaczenie i działanie poszczególnych gier i zabaw na rozwój umiejętności społecznych uczestników zabawy. Podkreśla, że konwencjonalne metody nauczania w żaden sposób nie są w stanie uczynić z grupy dzieci zgranej, spójnej całości. Natomiast dzięki grom interakcyjnym grupa zżywa się ze sobą, nie wykluczając jednocześnie odmienności każdej jednostki. Dziecko ma świadomość, że przynależy do całości, ale zdaje sobie również sprawę ze swej indywidualnej osobowości.

Potrzeba przynależności, którą odczuwa każdy człowiek jest dzięki współdziałaniu w grupie zaspokojona, wobec czego cała energia psychiczna i intelektualna poświęcona zabawie zostaje zaangażowana do celów rozwoju. Gry uwzględniają całego uczącego się- jego myśli i uczucia, oddziałują na jego wiedzę, a w szczególności stymulują jego chęć do zabawy. Prowadzący grupę wykorzystuje grę- jej reguły, rządzące nią prawa i normy postępowania do zaplanowanych procesów uczenia. Jest to wiec uczenie się przez zabawę- naturalny proces- w pedagogice znany od dziesięcioleci, ale przez polską szkołę doceniony stosunkowo niedawno. Do tej pory realizowano bowiem model pasywny, gdzie uczeń nastawiony był jedynie na odbiór podawanej przez nauczyciela wiedzy. Ostatnimi laty dostrzeżono potencjał aktywnego uczestnictwa ucznia w zdobywaniu wiedzy i umiejętności. Gry interakcyjne działają motywująco, budzą ciekawość i radość z uczenia się, ponadto mogą prowadzić do wyrównania poziomu między uczniami dominującymi w grupie, a tymi mniej aktywnymi. Pobudzają dzieci do trenowania zdolności psychosocjalnych: uczą krytycyzmu, otwartości w porozumiewaniu się, podejmowania decyzji, stawiania żądań, pomagania innym i szukania pomocy dla siebie, rozwijają odpowiedzialność, tolerancję, przyczyniają się do likwidacji lęków.

Gry zamieszczone w omawianych książkach przeznaczone są dla dzieci w wieku od 8 do 12 lat. W pierwszej części uczestnicy gier uczą się kontaktów, postrzegania i tożsamości. W drugiej części dzieci pracują nad uczuciami, rodziną i przyjaciółmi. Z trzeciej części dzięki grom dowiadują się wszystkiego o komunikacji, ciele i zaufaniu. W ostatniej- czwartej części biorący udział w grach poznają zagadnienia związane ze szkołą, wpływem i współpracą.

Książki są dostępne w naszej bibliotece. Zachęcam osoby pracujące z dziećmi do czerpania inspiracji z tych ciekawych i cenionych pozycji.

Lidia Marzec
nauczyciel, bibliotekarz

Biblioteka Pedagogiczna w Tarnowie. Filia w Dąbrowie Tarnowskiej

źródło:

e-Kurier Dąbrowski