Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112

11 lutego obchodzimy Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112. Jest to numer, pod który można zadzwonić w razie wypadku, nagłego zachorowania w pracy, w szkole, czy na wakacjach w Polsce i za granicą. Europejski numer alarmowy 112 działa we wszystkich krajach UE.

W sytuacjach kryzysowych liczy się każda sekunda. Gdy czyjeś życie jest zagrożone wybieramy numer 112 lub numer 999 ( w Polsce).

Unia Europejska wprowadziła wspólny dla wszystkich państw członkowskich numer alarmowy. Dzięki europejskiemu numerowi alarmowemu Polacy mogą bezpiecznie i swobodnie podróżować po całej europie i szybko otrzymać pomoc.

Połączenie z numerem 112 jest bezpłatne. Numer można wybrać z telefonu stacjonarnego, komórkowego lub z automatu telefonicznego. Zazwyczaj połączenie mogą również wykonywać osoby, którym skończył się kredyt w telefonie lub które znajdują się poza zasięgiem własnej sieci. Bardzo ważną informacją jest to, że osoba niesłysząca może wezwać pomoc w Województwie Małopolskim wysyłając SMS’a na numer 728 112 112. Zatem ważne jest aby osoba niesłysząca miała zapisany podany numer w telefonie komórkowym. Pamiętajmy, żeby osoby starsze, samotne miały dostęp do numeru alarmowego, numeru który ratuje życie.

Jak należy powiadomić pomoc wysyłając SMS’a przedstawia algorytm poniżej:

ZASADY KORZYSTANIA Z TELEFONU ALARMOWEGO „728 112 112” PRZEZ OSOBY NIESŁYSZĄCE (http://muw.pl/default.aspx?page=112_wideo)

Podczas zgłaszania (wysłania sms’a) na numer Centrum Powiadamiania Ratunkowego w wiadomości należy:
1. Być w bezpiecznym dla siebie miejscu,
2. Napisać na początku SMS’a:
– jestem osobą niesłyszącą,
– podać adres zdarzenia. Powiat, gminę, miejscowość, ulicę oraz nr domu lub mieszkania. Należy również podać numer klatki w bloku oraz piętro, na którym doszło do zdarzenia.
– napisać: co się stało (krótka informacja),
– podać ilość osób poszkodowanych (jeżeli ktoś poza osobą zgłaszającą)
– wskazać ewentualnie, która służba jest potrzebna
– podać swoje imię i nazwisko
3. Czekać na zwrotnego SMS’a z CPR, potwierdzającego przyjęcie zgłoszenia
4. Czekać na służbę ratunkową w zgłoszonym i bezpiecznym miejscu.

Poniżej krótki instruktaż jak prawidłowo wzywać pomoc do osoby w stanie bezpośredniego zagrożenia życia:
– Należy dokładne określić miejsce zdarzenia (adres, lokalizacja, punkty orientacyjne)
– Podać powód wezwania – co się stało (rodzaj zdarzenia, zachorowania, liczba poszkodowanych)
– Kto potrzebuje pomocy (imię i nazwisko, wiek, płeć)
– Kto wzywa ZRM ( twoje imię i nazwisko, numer telefonu)
– Odpowiadać dokładnie na pytania dyspozytora
– Wezwanie przyjęte do realizacji ma zostać potwierdzone przez dyspozytora słowami: „wezwanie przyjęte”. Pamiętaj nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki.
– Przypadku nagłego zatrzymania krążenia (nieprzytomny, brak oddechu) dyspozytor pokieruje w udzielaniu pierwszej pomocy.

Ustalenie dokładnej lokalizacji osoby dzwoniącej pod numer 112 może przyspieszyć przybycie służb ratunkowych, ograniczyć skutki obrażeń oraz ocalić życie. Telefon alarmowy w Małopolsce 112 odbierany jest przez Dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, który w przypadku odebrania zgłoszenia, z którego wynika, że niezbędna jest pomoc Zespołu Ratownictwa Medycznego natychmiast przekierowuje rozmowę do jednej z dwóch skoncentrowanych dyspozytorni medycznych to jest nr 1 w Krakowie lub nr.2 w Tarnowie. Dzwoniąc pod numer alarmowy 999 dzięki systemowi SWD Dyspozytor Medyczny może zlokalizować miejsce, w którym potrzebna jest pomoc.

Skoncentrowana Dyspozytornia Medyczna nr. 2 w Tarnowie obsługuje 7 powiatów: tarnowski, dąbrowski, brzeski, bocheński, nowosądecki, gorlicki, limanowski miasto Tarnów i Nowy Sącz. Liczba ludności tych powiatów to około milion sto tysięcy mieszkańców. SDM w Tarnowie kieruje działaniami 46 karetek pogotowia ratunkowego. Każdego roku SDM nr.2 w Tarnowie odbiera 9000 tyś połączeń miesięcznie. Zespoły Ratownictwa Medycznego wyjeżdżają ponad 80 tyś wyjazdów rocznie.

Pisząc o numerach alarmowych 112 i 999, należy opowiedzieć o bardzo ciężkiej i odpowiedzialnej pracy Dyspozytora Medycznego, który każdego dnia przyjmuje wezwania do pacjentów wymagających pomocy medycznej w stanie zagrożenia życia. Dyspozytor Medyczny nie tylko przyjmuje wezwanie i wysyła karetki, ale niczym anioł stróż kieruje zespołem ratownictwa medycznego, by ten bezpiecznie dojechał pod adres, gdzie potrzebna jest natychmiastowa pomoc. I bardzo często prowadzi resuscytację krążeniowo oddechową przez telefon, zanim na miejsce dojedzie karetka pogotowia ratunkowego.

Kim jest Dyspozytor Medyczny? Zgodnie z ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym Dyspozytorem medycznym może być osoba, która posiada wykształcenie wymagane dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika medycznego oraz ma co najmniej 5-letnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w pogotowiu ratunkowym, na szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala. To są warunki formalne, ale równie ważne są predyspozycje psychofizyczne, duża odporność na stres, komunikatywność, a także umiejętność pracy w zespole. Mało kto ma świadomość ciężkiej i odpowiedzialnej pracy, jaką dyspozytorzy medyczni każdego dnia wykonują. Praca dyspozytora jest bardzo często niedoceniana, a tak naprawdę to niewidzialny bohater, który każdego dnia ratuję ludzkie życie.

Robert Żurawski 

Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmu o pracy Dyspozytora Medycznego w Tarnowie:
,,Niewidzialny Bohater – czyli jeden dzień z życia Dyspozytora Medycznego”