W najbliższy piątek – 11 listopada nasi lokalni delegaci kultury hip-hopowej obchodzą dziesiątą rocznicę swojej działalności.

Przy tak okrągłej okazji nie może obejść się bez przysłowiowej „pompy” więc solenizanci wraz z Optymalizacja Crew zapraszają na Hiphop Koncert do klubu Europa w Dąbrowie Tarnowskiej.

Ma talent i jest bardzo pracowitym facetem. Niegdyś mocno imprezował. W życiu poderwał tyle pięknych, a zrazem słynnych kobiet, że określenie „symbol seksu” pasuje do niego jak ulał.

Jakiś czas temu zdumiał świat oświadczając, że Chrystus jest jego wzorem. Nazywa się Lenny Kravitz. 9 listopada wystąpi na warszawskim Torwarze.

12 października 1971 roku zmarł na atak serca Gene Vincent. Był jednym z pierwszych prawdziwych rockandrollowców. Dziś powracam do tej postaci.

Przypomina mi się „obrazek” sprzed trzydziestu lat. Oto zimowy wieczór w pewnej górskiej miejscowości. Młodzi ludzie na niezłym rauszu opuszczają restaurację, jeden z gości całkiem sprawnie tańczy na ulicy i do tego zupełnie nieźle śpiewa „Be-Bop-A-Lula She’s My Baby”. Prawdziwy wykonawca tego oldschoolowego hitu nie żył już wówczas od dziesięciu lat, a ten jego słynny evergreen liczył sobie wtedy ćwierć wieku.

W latach siedemdziesiątych madziarski rock cieszył się u nas sporym powodzeniem. Węgierskie kapele często występowały w Polsce, ich płyty, przynajmniej niektóre, były i u nas wydawane, a polscy fani często spierali się między sobą o wyższość jednych nad drugimi.

Po latach przychodzą na myśl przynajmniej dwie ważne formacje – z tamtych, nieco już zamierzchłych czasów – Omega oraz Locomotiv GT. W gruncie rzeczy jednak, stanowiły one jedynie czubek węgierskiej góry rockowej.

Dla wielu był najwybitniejszym z Beatlesów. Jeszcze za życia zajął poczesne miejsce w panteonie popkultury. Bez wątpienia mógł uchodzić za mentalnego lidera grupy. 9 października przypada 71-rocznica jego urodzin.

Gdy byłem dzieciakiem, John Lennon nie był mi szczególnie bliskim Beatlesem. Bliżej mi było raczej do „spanielowatego” McCartneya, a już z całą pewnością do najcichszego z nich – George’a Harrisona.

Od momentu debiutu płytą „Ósme piętro” zostali ogłoszeni jednym z najlepszych polskich zespołów alternatywnych. Nietypowe, oryginalne teksty, bogactwo dźwięków i charakterystyczny wokal – zespół Kombajn Do Zbierania Kur Po Wioskach już w październiku wyda nową płytę, warto więc przybliżyć sylwetkę tej jednej z najbardziej oryginalnych polskich kapel.

Pierwszą rzeczą, która rzuca się w uszy po pierwszych dźwiękach ich muzyki to oryginalne brzmienie i bardzo specyficzne teksty.

Przyjmuje się, że 23 września 1940 roku urodził się Tim Rose – amerykański piosenkarz i kompozytor, uważany za współtwórcę słynnego numeru Jimi’ego Hendrixa – „Hey Joe”. Tima Rose’a nie ma wśród nas od ośmiu lat (zmarł 24 września 2002 roku), Hendrixa nie ma od czterdziestu. Utwór – jako rockowy standard – pozostanie na zawsze.

Zdaniem Dave’a Marsha – cenionego amerykańskiego dziennikarza, krytyka i kronikarza muzycznego – geneza „Hey Joe” jest bliska przemianom, jakim podlega tradycyjna pieśń ludowa. Utwór, znany także pod tytułem „Blue Steel.44”, przypisuje się przeważnie Billy’emu Robertsowi, który w 1962 roku zarejestrował do niego prawa autorskie.

Kiedy 18 września 1970 roku umierał miał zaledwie 28 lat. Po dziś dzień nikt nie ma wątpliwości, że był genialny. Tym razem więc szczypta wspomnień o Jimim, ale o tym mniej znanym.

Matka Jimi’ego – Lucille nie wykazywała specjalnego zainteresowanie swoim synem, kiedy był jeszcze małym dzieciakiem podrzucała go sąsiadom, sama zaś znikała na długie tygodnie. Freddie Mae Gautier, dziewczyna z sąsiedztwa, tak wspominała pierwsze lata Jimi’ego:

16. września 1977 roku, tuż przed wyjściem do szkoły, usłyszałem w radio wiadomość: „dzisiaj rano w wypadku samochodowym w okolicy Londynu zginął Marc Bolan – założyciel i lider zespołu T.Rex. Mini morris, który prowadziła przyjaciółka Bolana, Gloria Jones, zjechał z szosy i uderzył w drzewo”.

Dokładnie miesiąc wcześniej zmarł król rock and rolla – Elvis Presley. Dla mnie jednak było to mniej dojmujące wydarzenie niż śmierć Marca Bolana, który w sierpniu 1977 roku, powiedział: „dobrze, że nie przyszło mi umierać w tym samym czasie co Presleyowi. Gdyby tak się zdarzyło, nikt nie zauważyłby mojego odejścia”.

 
Prezentujemy Lunapark – drugi z utworów, zagranych przez Suchy Chleb Dla Konia podczas koncertu finałowego tegorocznych „Dni Dąbrowy”.

Zespół wystąpił jako support przed gwiazdą wieczoru – Korą. Wkrótce zaprezentujemy także inne utwory ScHDK z tego koncertu.