ADHD U DOROSŁYCH – STATYSTYKA, DIAGNOSTYKA, TERAPIA

Artykuł Partnera
Z pewnością wielu z nas wyobraża sobie ADHD jako nadpobudliwego chłopca, którego wszędzie jest pełno – trudno mu usiedzieć przy książkach, jego zeszyt wygląda jak jeden wielki kleks, a większość osób ma problem nadążyć za jego pomysłami, marzeniami, celami oraz wypowiedziami.

Co więcej, niektórzy wierzą, że ADHD mija z wiekiem; ze wspomnianego chłopca wyrasta dorosły, opanowany mężczyzna, który odnosi sukcesy na różnych etapach swojego życia.

Rzeczywistość wygląda jednak zupełnie inaczej. Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi jest diagnozowany u około 5-7% populacji dzieci i młodzieży, a także dotyczy około 2-5% populacji osób dorosłych i około 10% pacjentów poradni zdrowia psychicznego. Mimo tych statystyk, jeszcze kilka lat temu nie było ono diagnozowane praktycznie w ogóle. Tymczasem objawy ADHD towarzyszą pacjentom przez całe życie, w mniejszym lub większym stopniu wywierając wpływ na aspekty takie jak nauka, praca czy relacje. Częściej dotyczy ono mężczyzn, jednak wielu ekspertów przyznaje, że diagnostyka kobiet pod kątem ADHD jest znacznie trudniejsza – dlatego nie warto traktować tego twierdzenia jako fakt. Co warto wiedzieć o ADHD? Jak przebiega jego diagnostyka? Czy da się je wyleczyć? Postanowiliśmy przyjrzeć się bliżej.

Dorośli z ADHD: podtypy oraz objawy zespołu nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi

ADHD u dorosłych cechuje się szerokim wachlarzem objawów; każdy przypadek jest indywidualny, jednak dziś badacze wyróżniają trzy główne podtypy zespołu nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi. Tym sposobem możemy mówić o:

• ADHD z przewagą objawów nieuwagi. Osoby mogą napotykać trudności z utrzymaniem koncentracji, organizacją zadań, a także skupianiem się na wykonywanej pracy, co z czasem może zacząć wpływać na jakość życia, a także funkcjonowanie w pracy i w relacjach interpersonalnych.
• ADHD z przewagą objawów nadpobudliwości i impulsywności. Pacjentów cechuje nadmierna aktywność, skrajna niecierpliwość, a także większa zdolność do podejmowania zachowań ryzykownych. Dorośli z tym szczególnym podtypem ADHD nierzadko napotykają trudności związane z regulacją emocjonalną, co zwiększa ryzyko występowania problemów w relacjach osobistych i zawodowych.
• ADHD mieszane. Osoby z mieszanym podtypem ADHD doświadczają zarówno problemów z koncentracja oraz nadmiernej impulsywności bądź nadaktywności.

Same przyczyny ADHD są złożone i nie da się ich przypisać jednemu, konkretnemu czynnikowi. Wiele osób uważa zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi za obecne wyzwanie neurobiologiczne, głównie ze względu na jego tajemniczość i długi proces diagnostyczny, którym zajmuje się psychiatra, nierzadko we współpracy z neurologiem i psychologiem.

Diagnostyka ADHD u osób dorosłych – co warto wiedzieć?

Wiele osób podejrzewających u siebie ADHD bardzo często zastanawia się, jak wygląda cały proces diagnostyczny. Nierzadko trwa on przez kilka wizyt i rozpoczyna się od kompleksowego wywiadu ze specjalistą – to jednak nie wszystko. W diagnostyce ADHD wykorzystywane są rzetelne i profesjonalne testy psychologiczne, takie jak między innymi DIVA-5 czy MOXO. Na kolejnym etapie dochodzi do omówienia diagnozy. Lekarz psychiatra na podstawie badań stawia rozpoznanie, a także przedstawia możliwe opcje dalszego postępowania z ADHD. Na stronie Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Seksuologicznej spps.pl, zainteresowani mogą zapoznać się z informacjami na temat terapii zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. Zaleca się, by obejmowała ona psychoterapię, psychoedukację, a także farmakoterapię. Każdy przypadek traktowany jest jednak indywidualnie, dlatego nie wszystkie osoby z diagnozą ADHD muszą przyjmować leki. W każdym przypadku zaleca się jednak psychoterapię oraz kompleksową psychoedukację – zarówno pacjentów, jak i osób z ich najbliższego otoczenia. W terapii ADHD ważna jest relacja pacjenta ze specjalistą; poszukując dobrego psychoterapeuty, warto szerzej zapoznać się z jego dotychczasowym doświadczeniem. ADHD to nie wyrok. Da się z nim żyć. Istotna jest jednak gotowość do pracy nad sobą pod okiem właściwego eksperta.