60 lat pięknej tradycji
Zaczęło się w 1952 r. (w kilka lat po zakończeniu II Wojny Światowej) od Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, które utworzyło małe przedszkole w jednej z sal sądu w Dąbrowie Tarnowskiej.
Trudno uwierzyć, że pięknie wyremontowane przedszkole nr 1. ma już 60 lat! Dziś placówka wygląda zupełnie inaczej niż sześć dekad temu, ale to dzięki długiej i chlubnej historii mogła wypuścić już 10 tysięcy małych absolwentów.
– Dziś nadszedł czas wspomnień – powiedziała dyrektor przedszkola nr 1. Maria Kazek rozpoczynając piękny jubileusz 60 – lecia placówki. Na, ważne dla tej instytucji obchody, przybyli wszyscy najważniejsi przedstawiciele samorządu (z burmistrzem Początkiem na czele), dyrektorzy instytucji miejskich, placówek oświatowych w mieście i gminie, pracownicy (również emerytowani) przedszkola nr 1., rodzice przedszkolaków i bohaterowie całej imprezy – czyli urocze przedszkolaki, które przedstawiły barwny program artystyczny.
Nie sposób wymienić wszystkich zaproszonych gości, ale w auli Domu Katechetycznego na oficjalnej części obchodów Maria Kazek powitała m.in.: burmistrza Stanisława Początka, dyrektor delegatury kuratorium oświaty Urszulę Blicharz, sekretarza gminy Stanisława Ryczka, zastępcę dyrektora MGOPS Halinę Sarat, dyrektora PUP Józefa Małka, dyrektor miejskiej biblioteki Jadwigę Kusior, dyrektora DDK Pawła Chojnowskiego, prezesa spółdzielni mieszkaniowej Krzysztofa Kaczmarskiego, prezesa Stowarzyszenia „Civitas Christiana” Edwarda Urbańczyka, radnych miejskich: Józefę Borowską – Marciniak, Annę Fido i Barbarę Trzpit oraz dyrektora ZOSiP Mariana Gajdę. Byli również dyrektorzy wszystkich placówek oświatowych (szkół i przedszkoli) na terenie miasta i gminy. Nie zabrakło także emerytowanych pracowników i dyrektorów przedszkola. Na uroczystość przybyła również pierwsza absolwentka placówki – Bogumiła Doktor.
Po uroczystej mszy świętej na zgromadzonych gości czekała część oficjalna jubileuszu, która odbyła się w auli Domu Katechetycznego. Po wstępie i podziękowaniach oraz powitaniu gości, dyrektor przedszkola nr 1. zaprezentowała długą i chlubną historię placówki od 1952 r. aż do dziś.
Zaczęło się 60 lat temu, w 1952 r., a właściwie nawet wcześniej – w 1946 r., (zaledwie rok po wyniszczającej wojnie światowej) od utworzenia Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W tym czasie Dąbrowa, tak jak inne polskie miasta i miejscowości, rozpoczęła intensywną odbudowę z wojennych zgliszczy. Liczyły się każde ręce do pracy, więc kobiety również zaczęły podejmować pracę zarobkową. Pojawił się więc problem z opieką nad dziećmi. Aby wyjść naprzeciw potrzebom matek Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci utworzyło przedszkole, które początkowo znalazło siedzibę w jednej z sal dąbrowskiego sądu. Do przedszkola uczęszczały wtedy dzieci od 3. do 7. roku życia.
Funkcjonowanie w budynku sądu nie miało jednak dalszego sensu, więc przedszkole musiało zmienić swoją siedzibę. Zajmowało nawet, w pewnym momencie… barak przy ulicy Bojki – zimy jednak uniemożliwiały przedszkolu działalność w takim miejscu.
Placówka uzyskała potem miejsce w budynku prywatnym rodziny Piątkowskich przy dawnej ulicy Bieruta (dziś ul. 1. Maja). Jak na tamte czasy przystało, pracę przy dostosowaniu budynku, były prowadzone „w czynie społecznym”.
Przedszkole kilka razy zmieniało lokum, zanim otrzymało piękny teren, na którym stoi do dzisiaj. Były problemy lokalowe, a nawet brak bieżącej wody; w latach 60. i 70. rosło jednak zapotrzebowanie na opiekę przedszkolną i w związku z tym placówka organizowała nawet 40-osobowe grupy dzieci. Warunki były ciężkie, wychowawców brakowało, ale chęci pracowników i wytężona praca powodowały, że przedszkole cieszyło się powodzeniem. I cieszy się nim aż do dziś. W odnowionym budynku, pięknym otoczeniu parku miejskiego, doskonałym położeniu w centrum miasta i ,chwalonej przez rodziców przedszkolaków, rodzinnej atmosferze przedszkole, z powodzeniem, realizuje swoje zadania.
Od 2000 r. w placówce rozpoczęły się intensywne remonty i odnowy. Wyremontowano i zmodernizowano niemal wszystko, a miasto nie szczędziło pieniędzy dla przedszkola. Pozostaje jednak jeszcze do wykonania termomodernizacja budynku i zmiana elewacji.
– Historia zatoczyła koło – powiedziała dyrektor Maria Kazek i podziękowała przy okazji licznym instytucjom, które współpracują z placówką. A jest ich niemało. Są wśród nich m.in.: DDK, biblioteka miejska, szkoły, stowarzyszenia, policja, straż pożarna, urząd miejski i parafia.
Po przedstawieniu historii przedszkola przyszedł czas na kwiaty i podziękowania. Kwiaty otrzymała dyrektor placówki i jej poprzedniczki (już na emeryturze) oraz burmistrz Stanisław Początek.
Były również przemówienia. Pierwsza głos zabrała Urszula Blicharz, która przyznała rację Marii Kazek, że „edukacja zaczyna się w przedszkolu”. Po niej przemówił burmistrz: – Sam żałuję, że nie chodziłem do tego przedszkola i zazdroszczę pani magister Bogumile Doktor, która była pierwszą absolwentką. Chcę także podziękować pani dyrektor – pani magister Marii Kazek. Burmistrz dziękował szczególnie rodzicom przedszkolaków za doposażenie przedszkola i dotychczasową pomoc oraz dobrą współpracę. Na koniec obiecał, że mimo ograniczeń budżetowych, termomodernizacja przedszkola zostanie wykonana.
Głos zabrała również Jadwiga Kusior i Edward Urbańczyk.
Po przemówieniach nadszedł czas na tę część uroczystości, na którą z niecierpliwością czekali zgromadzeni goście (w szczególności rodzice przedszkolaków, którzy przybyli liczną grupą, by podziwiać występy swoich dzieci).
Występy rozpoczęły się od uroczego poloneza w wykonaniu przedszkolaków, nagrodzonego gromkimi brawami całej sali. Był też okolicznościowy wiersz, ale wszystkim najbardziej chyba podobał się występ dzieci w strojach krakowskich, które w takt „Oj dana! Oj dana!” powitały przybyłych gości (w szczególności burmistrza). Nie zapomniały również o staroście. Ale najzabawniejsze okazały się rymowane fragmenty, napisanego specjalnie na tę okazję utworu, dotyczące potrzeby dalszych remontów przedszkola: „60 lat temu przedszkole powstało. Wszyscy o nie dbamy, lecz funduszów mało”. Była również prośba o wymianę elewacji, którą sala powitała oklaskami i śmiechem.
Po części artystycznej goście przeszli do pięknie udekorowanego, z okazji jubileuszu, budynku przedszkola, gdzie przygotowano dla wszystkich poczęstunek.
Ula Skórka
